Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Δευτέρα 25 Σεπτεμβρίου 2017

How does exposure to pesticides vary in space and time for residents living near to treated orchards?

Abstract

This study investigated changes over 25 years (1987–2012) in pesticide usage in orchards in England and Wales and associated changes to exposure and risk for resident pregnant women living 100 and 1000 m downwind of treated areas. A model was developed to estimate aggregated daily exposure to pesticides via inhaled vapour and indirect dermal contact with contaminated ground, whilst risk was expressed as a hazard quotient (HQ) based on estimated exposure and the no observed (adverse) effect level for reproductive and developmental effects. Results show the largest changes occurred between 1987 and 1996 with total pesticide usage reduced by ca. 25%, exposure per unit of pesticide applied slightly increased, and a reduction in risk per unit exposure by factors of 1.3 to 3. Thereafter, there were no consistent changes in use between 1996 and 2012, with an increase in number of applications to each crop balanced by a decrease in average application rate. Exposure per unit of pesticide applied decreased consistently over this period such that values in 2012 for this metric were 48–65% of those in 1987, and there were further smaller decreases in risk per unit exposure. All aggregated hazard quotients were two to three orders of magnitude smaller than one, despite the inherent simplifications of assuming co-occurrence of exposure to all pesticides and additivity of effects. Hazard quotients at 1000 m were 5 to 16 times smaller than those at 100 m. There were clear signals of the impact of regulatory intervention in improving the fate and hazard profiles of pesticides used in orchards in England and Wales over the period investigated.



from Enviromental via alkiviadis.1961 on Inoreader http://ift.tt/2xvq3Wh

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου