Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 2017

A REVIEW OF MEASURED BIOACCUMULATION DATA IN TERRESTRIAL PLANTS FOR ORGANIC CHEMICALS: METRICS, VARIABILITY AND THE NEED FOR STANDARDIZED MEASUREMENT PROTOCOLS

Abstract

Quantifying the transfer of organic chemicals from the environment into terrestrial plants is essential for assessing human and ecological risks, using plants as environmental contamination biomonitors, and predicting phytoremediation effectiveness. Experimental data describing chemical uptake by plants are often expressed as ratios of chemical concentrations in the plant compartments of interest (e.g., leaves, shoots, roots, xylem sap) to that in the exposure medium (e.g., soil, soil pore water, hydroponic solution, air). These ratios are generally referred to as bioconcentration factors (BCFs) but have also been named for the specific plant compartment sampled, such as root concentration factors (RCFs), leaf concentration factors (LCFs), or transpiration stream (xylem sap) concentrations factors (TSCFs). We reviewed over 350 papers to develop a database with 7,049 entries of measured bioaccumulation data for 310 organic chemicals and 112 terrestrial plant species. Various experimental approaches have been used; therefore, inter-study comparisons and data quality evaluations are difficult. Key exposure and plant growth conditions were often missing, and units were often unclear or not reported. The lack of comparable high confidence data also limits model evaluation and development. Standard test protocols, or at a minimum, standard reporting guidelines, for the measurement of plant uptake data are recommended to generate comparable, high-quality data that will improve mechanistic understanding of organic chemical uptake by plants. This article is protected by copyright. All rights reserved



from Enviromental via alkiviadis.1961 on Inoreader http://ift.tt/2gbK10O

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου