Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 3 Οκτωβρίου 2017

An optimized inverse modelling method for determining the location and strength of a point source releasing airborne material in urban environment

elsevier-non-solus.png

Publication date: December 2017
Source:Atmospheric Environment, Volume 170
Author(s): George C. Efthimiou, Ivan V. Kovalets, Alexandros Venetsanos, Spyros Andronopoulos, Christos D. Argyropoulos, Konstantinos Kakosimos
An improved inverse modelling method to estimate the location and the emission rate of an unknown point stationary source of passive atmospheric pollutant in a complex urban geometry is incorporated in the Computational Fluid Dynamics code ADREA-HF and presented in this paper. The key improvement in relation to the previous version of the method lies in a two-step segregated approach. At first only the source coordinates are analysed using a correlation function of measured and calculated concentrations. In the second step the source rate is identified by minimizing a quadratic cost function. The validation of the new algorithm is performed by simulating the MUST wind tunnel experiment. A grid-independent flow field solution is firstly attained by applying successive refinements of the computational mesh and the final wind flow is validated against the measurements quantitatively and qualitatively. The old and new versions of the source term estimation method are tested on a coarse and a fine mesh. The new method appeared to be more robust, giving satisfactory estimations of source location and emission rate on both grids. The performance of the old version of the method varied between failure and success and appeared to be sensitive to the selection of model error magnitude that needs to be inserted in its quadratic cost function. The performance of the method depends also on the number and the placement of sensors constituting the measurement network. Of significant interest for the practical application of the method in urban settings is the number of concentration sensors required to obtain a "satisfactory" determination of the source. The probability of obtaining a satisfactory solution – according to specified criteria –by the new method has been assessed as function of the number of sensors that constitute the measurement network.



from Enviromental via alkiviadis.1961 on Inoreader http://ift.tt/2xXr0bC

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου