Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2018

IJERPH, Vol. 15, Pages 198: The Asbestos Ban in Korea from a Grassroots Perspective: Why Did It Occur?

IJERPH, Vol. 15, Pages 198: The Asbestos Ban in Korea from a Grassroots Perspective: Why Did It Occur?

International Journal of Environmental Research and Public Health doi: 10.3390/ijerph15020198

Authors: Yu-Ryong Yoon Kyeong Kwak Yeyong Choi Kanwoo Youn Jinwook Bahk Dong-Mug Kang Domyung Paek

In 2009, asbestos was finally banned in Korea, about 70 years after the first opening of asbestos mines under Japanese control. After having presented the history of asbestos industry, together with its regulations and health effects over time, we constructed narrative analyses of how the asbestos issue under the prevailing risk system was managed by whom and for what purpose, to provide context for the change. We could identify five different phases: laissez-faire, politico-technical, economic–managerial, health-oriented cultural, and human rights-based post-cultural risk systems. The changes leading to the asbestos ban evolved over different phases, and each phase change was necessary to reach the final ban, in that, without resolving the previous issues by examining different categories of potential alternatives, either the final ban was not possible or, even if instituted, could not be sustained. An asbestos ban could be introduced when all the alternatives to these issues, including legitimate political windows, economic rationalizations, health risk protections, and human rights sensitivities, were available. We think the alternatives that we had were not in perfect shape, but in more or less loosely connected forms, and hence we had to know how to build solidarities between different stakeholders to compensate for the imperfections.



from Enviromental via alkiviadis.1961 on Inoreader http://ift.tt/2DKLIzm

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου