Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2018

Plasmas ozone inactivation of Legionella in deionized water and wastewater

Abstract

The results show that ozone concentration determination using ultraviolet spectrophotometry (UV-2450) at 258 nm is easier than using indigo method at 600 nm. A strong linear relationship was found between purge time and O3 concentration in deionized water. Ozone concentration can be predicted in deionized water. A higher O3 flow rate or lower temperature led to a higher O3 concentration. Ozone concentration was stable in 60 min, so that ozone self-decomposition could be ignored at ozone concentrations below 0.4 mg L−1. A higher temperature led to a higher inactivation efficiency and rate, and that a lower temperature led to a lower ozone decay rate and inactivation efficiency even if ozone solubility increased when temperature decreased. The fastest inactivation rate occurred before c0t = 165 μg L−1 s, but the inactivation rate decreased after c0t = 165 μg L−1 s with tail phenomena. The tail phenomena were clearly observed and may be caused by oxidization of lipopolysaccharides (LPS), cell membrane, etc. The activation energy Ea = 55,404 ± 0.3 J mol−1 were obtained for Legionella inactivation with ozone in deionized water. Ozone maximum decay rate was positively proportional to COD concentration. COD impacted on ozone concentration seriously. Higher COD concentration resulted in higher ozone decay rate. COD could result in ozone concentration decrement rapidly to a steady value in 5 s. Higher initial ozone concentration resulted in higher germ inactivation rate. Higher initial COD concentration resulted in lower Legionella inactivation efficiency. COD was easier to react with ozone than Legionella. The relationship among the initial COD concentrations COD0, the initial O3 concentration c0, and the O3 contact time t necessary for a 99.999% reduction of Legionella in wastewater can be expressed in some equations. O3 disinfection time t necessary for a 99.999% reduction of Legionella can be predicted by Eqs. (10) and (11).

Graphical abstract

ᅟ


from Enviromental via alkiviadis.1961 on Inoreader http://ift.tt/2DviP6I
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)