Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2018

IJMS, Vol. 19, Pages 4034: Lymphatic Vascular Structures: A New Aspect in Proliferative Diabetic Retinopathy

IJMS, Vol. 19, Pages 4034: Lymphatic Vascular Structures: A New Aspect in Proliferative Diabetic Retinopathy

International Journal of Molecular Sciences doi: 10.3390/ijms19124034

Authors: Erika Gucciardo Sirpa Loukovaara Petri Salven Kaisa Lehti

Diabetic retinopathy (DR) is the most common diabetic microvascular complication and major cause of blindness in working-age adults. According to the level of microvascular degeneration and ischemic damage, DR is classified into non-proliferative DR (NPDR), and end-stage, proliferative DR (PDR). Despite advances in the disease etiology and pathogenesis, molecular understanding of end-stage PDR, characterized by ischemia- and inflammation-associated neovascularization and fibrosis, remains incomplete due to the limited availability of ideal clinical samples and experimental research models. Since a great portion of patients do not benefit from current treatments, improved therapies are essential. DR is known to be a complex and multifactorial disease featuring the interplay of microvascular, neurodegenerative, metabolic, genetic/epigenetic, immunological, and inflammation-related factors. Particularly, deeper knowledge on the mechanisms and pathophysiology of most advanced PDR is critical. Lymphatic-like vessel formation coupled with abnormal endothelial differentiation and progenitor cell involvement in the neovascularization associated with PDR are novel recent findings which hold potential for improved DR treatment. Understanding the underlying mechanisms of PDR pathogenesis is therefore crucial. To this goal, multidisciplinary approaches and new ex vivo models have been developed for a more comprehensive molecular, cellular and tissue-level understanding of the disease. This is the first step to gain the needed information on how PDR can be better evaluated, stratified, and treated.



from ! Human Diseases via Alexandros G.Sfakianakis on Inoreader https://ift.tt/2RYSKEo

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου