Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2018

Short-Term Outcomes of Interdisciplinary Hip Fracture Rehabilitation in Frail Elderly Inpatients

Objective. To investigate short-term outcomes of an interdisciplinary rehabilitation program for elderly inpatients who underwent surgical treatment for hip fractures. Methods. This is a prospective cohort study of fifty older inpatients who were admitted to a geriatric rehabilitation unit. Clinical and functional outcomes were assessed at admission, at discharge, and one month postdischarge. Results. Patients mean age was 84.1 ± 4.7 years. Proportions of study population with risk factors of frailty were cognitive impairment (64%), Charlson comorbidity index > 1 (72%), and protein malnutrition (59.2%). Before fracture, Barthel median was 90 (IQR 85, 100), and functional ambulation classification (FAC) score was ≥ 4 for 90% of study participants. One month after concluding rehabilitation, Barthel median was 80, 1 month postdischarge FAC ≥ 4 – prefracture FAC ≥ 4 mean change was – 8% (95% CI, -21.5%, 3.4%), and average for gait speed was 0.48 ± 0.18 m/s (95% CI, 0.43, 0.54). Significant correlation was found between admission Barthel score and 1 month postdischarge Barthel score (ρ= 0.27, p=0.05), and between prefracture FAC score and FAC score 1 month postdischarge (ρ = 0.57, p = 0.05). According to regression analysis, age, cognitive status, prefracture Barthel, prefracture FAC, type of surgery, and length of stay were associated with short-term recovery outcomes. Conclusion. An early interdisciplinary rehabilitation management was insufficient to recover prefracture functional status. Future studies should investigate the best therapeutic strategies to optimize functional recovery, according to clinical and prefracture frail conditions of these patients.

from ! Human Diseases via Alexandros G.Sfakianakis on Inoreader http://bit.ly/2RkRcHT

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου