Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2019

Assessing the Metabolomic Profile of Multiple Sclerosis Patients Treated with Interferon Beta 1a by 1 H-NMR Spectroscopy

Abstract

Metabolomic research has emerged as a promising approach to identify potential biomarkers in multiple sclerosis (MS). The aim of the present study was to determine the effect of interferon beta (IFN ß) on the metabolome of MS patients to explore possible biomarkers of disease activity and therapeutic response. Twenty-one MS patients starting IFN ß therapy (Rebif® 44 μg; s.c. 3 times per week) were enrolled. Blood samples were obtained at baseline and after 6, 12, and 24 months of IFN ß treatment and were analyzed by high-resolution nuclear magnetic resonance spectroscopy. Changes in metabolites were analyzed. After IFN ß exposure, patients  were divided into responders and nonresponders according to the "no evidence of disease activity" (NEDA-3) definition (absence of relapses, disability progression, and magnetic resonance imaging activity), and samples obtained at baseline were analyzed to evaluate the presence of metabolic differences predictive of IFN ß response. The results of the investigation demonstrated differential distribution of baseline samples compared to those obtained during IFN ß exposure, particularly after 24 months of treatment (R2X = 0.812, R2Y = 0.797, Q2 = 0.613, p = 0.003). In addition, differences in the baseline metabolome between responder and nonresponder patients with respect to lactate, acetone, 3-OH-butyrate, tryptophan, citrate, lysine, and glucose levels were found (R2X = 0.442, R2Y = 0.768, Q2 = 0.532, p = 0.01). In conclusion, a metabolomic approach appears to be a promising, noninvasive tool that could potentially contribute to predicting the efficacy of MS therapies.



https://ift.tt/2H9rgZZ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου