Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2019

Regional morphometric abnormalities and clinical relevance in Wilson's disease

Abstract

Background

Morphology builds Wilson's disease's clincal basis.

Objectives

To detect and quantify regional morphometric abnormalities, in terms of both volume and shape, in patients with Wilson's disease.

Methods

Twenty‐seven Wilson's disease patients and 24 healthy controls were enrolled. Specific brain structures, including the bilateral caudate, putamen, globus pallidus, thalamus, amygdala, hippocampus, red nucleus, and substantia nigra (SN), were automatically extracted from each participant's T1‐weighted image. Volume abnormalities and correlations with the modified Young scale were investigated. Furthermore, vertex‐based shape analysis was performed to explore region‐specific morphometric abnormalities.

Results

Significant global volume atrophy and local shape abnormalities were detected and quantified in the bilateral caudate, putamen, globus pallidus, thalamus, amygdala, red nucleus, and SN. Morphometric abnormalities of the caudate, putamen, and thalamus were strong, whereas those of the globus pallidus, amygdala, red nucleus, and SN were weaker. No hippocampal abnormalities were observed. The modified Young scale was found to correlate significantly with the volumes of the bilateral putamen and the right globus pallidus. Shape analysis revealed subregion‐specific atrophy of the bilateral caudate and putamen. They were concentrated in the subregions that project to the limbic and executive cortices. Significant region‐specific atrophy was also detected in the bilateral thalamic subregions that project to the primary motor, sensory, and premotor cortices.

Conclusions

We found significant morphometric abnormalities of specific structures of interest in patients with Wilson's disease, both globally and locally. These morphometric abnormalities may serve as useful imaging biomarkers for Wilson's disease. © 2019 International Parkinson and Movement Disorder Society



from ! Human Diseases via Alexandros G.Sfakianakis on Inoreader https://ift.tt/2Ue5Qi4

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου