Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2020

Patients with pretreatment leukoencephalopathy and older patients have more cognitive decline after whole brain radiotherapy

Cancer shared this article with you from Inoreader

13014.jpg

Abstract

Purpose

To investigate predictors of cognitive decline after whole brain radiotherapy (WBRT) for brain metastases.

Methods

A secondary analysis of a phase 2 clinical trial was conducted in patients who received stereotactic radiosurgery for 1–10 brain metastases and WBRT (NCT01046123). The Montreal Cognitive Assessment (MoCA) was performed at baseline and every 3 months after WBRT. Baseline T2-weighted fluid attenuation inversion recovery magnetic resonance imaging was independently assessed by two neuroradiologists for the presence of white matter hyperintensities (WMH) using the Fazekas visual rating scale. WMH were also manually segmented for volumetric analysis. Univariable and multivariable logistic regression were used to test the association between baseline variables and MoCA score decline.

Results

Forty-six patients survived ≥ 3 months after treatment. Age (OR 1.12 (1.04–1.21), p < 0.01), baseline WMH volume (OR 1.20, 95% CI 1.06–1.52, p = 0.02) and baseline Fazekas score ≥ 3/6 (OR 6.4, 95% CI 1.7–24.7, p < 0.01) were predictive of MoCA score decline. In multivariable analysis, age was the only significant predictor of MoCA decline. However, all three patients with pre-treatment leukoencephalopathy (Fazekas score = 6/6) had notable adverse outcomes due to cognitive impairment: one required full-time home nursing support and two were institutionalized.

Conclusion

A greater decline in cognition after WBRT was observed in older patients and patients with a higher baseline WMH burden. Although this study is small and hypothesis-generating, we propose that radiation oncologists should exercise caution in prescribing WBRT if leukoencephalopathy is present on pre-treatment imaging.

Trial Registration: clinicaltrials.gov identifier NCT01046123. First posted January 11, 2010. https://clinicaltrials.gov/ct2/show/NCT01046123

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου