Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2020

Prediction of mortality in metastatic colorectal cancer in a real-life population: a multicenter explorative analysis

Cancer shared this article with you from Inoreader

12885.jpg

Abstract

Background

Metastatic colorectal cancer (mCRC) remains a lethal disease. Survival, however, is increasing due to a growing number of treatment options. Yet due to the number of prognostic factors and their interactions, prediction of mortality is difficult. The aim of this study is to provide a clinical model supporting prognostication of mCRC mortality in daily practice.

Methods

Data from 1104 patients with mCRC in three prospective cancer datasets were used to construct and validate Cox models. Input factors for stepwise backward method variable selection were sex, RAS/BRAF-status, microsatellite status, treatment type (no treatment, systemic treatment with or without resection of metastasis), tumor load, location of primary tumor, metastatic patterns and synchronous or metachronous disease. The final prognostic model for prediction of survival at two and 3 years was validated via bootstrapping to obtain calibration and discrimination C-indices and dynamic time dependent AUC.

Results

Age, sidedness, number of organs with metastases, lung as only site of metastasis, BRAF mutation status and treatment type were selected for the model. Treatment type had the most prominent influence on survival (resection of metastasis HR 0.26, CI 0.21–0.32; any treatment vs no treatment HR 0.31, CI 0.21–0.32), followed by BRAF mutational status (HR 2.58, CI 1.19–1.59). Validation showed high accuracy with C-indices of 72.2 and 71.4%, and dynamic time dependent AUC's of 76.7 ± 1.53% (both at 2 or 3 years), respectively.

Conclusion

The mCRC mortality prediction model is well calibrated and internally valid. It has the potential to support both, clinical prognostication for treatment decisions and patient communication.

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου