Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2021

Aglycemic growth enhances carbohydrate metabolism and induces sensitivity to menadione in cultured tumor-derived cells

Cancer shared this article with you from Inoreader

40170.jpg

Abstract

Background

Hepatocellular carcinoma (HCC) is the most prevalent form of liver malignancy and carries poor prognoses due to late presentation of symptoms. Treatment of late-stage HCC relies heavily on chemotherapeutics, many of which target cellular energy metabolism. A key platform for testing candidate chemotherapeutic compounds is the intrahepatic orthotopic xenograft (IOX) model in rodents. Translational efficacy from the IOX model to clinical use is limited (in part) by variation in the metabolic phenotypes of the tumor-derived cells that can be induced by selective adaptation to subculture conditions.

Methods

In this study, a detailed multilevel systems approach combining microscopy, respirometry, potentiometry, and extracellular flux analysis (EFA) was utilized to examine metabolic adaptations that occur under aglycemic growth media conditions in HCC-derived (HEPG2) cells. We hypothesized that aglycemic growth would result in adaptive "aerobic poise" characterized by enhanced capacity for oxidative phosphorylation over a range of physiological energetic demand states.

Results

Aglycemic growth did not invoke adaptive changes in mitochondrial content, network complexity, or intrinsic functional capacity/efficiency. In intact cells, aglycemic growth markedly enhanced fermentative glycolytic substrate-level phosphorylation during glucose refeeding and enhanced responsiveness of both fermentation and oxidative phosphorylation to stimulated energy demand. Additionally, aglycemic growth induced sensitivity of HEPG2 cells to the provitamin menadione at a 25-fold lower dose compared to control cells.

Conclusions

These findings indicate that growth media conditions have substantial effects on the energy metabolism of subcultured tumor-derived cells, which may have significant implications for chemotherapeutic sensitivity during incorporation in IOX testing panels. Additionally, the metabolic phenotyping approach used in this study provides a practical workflow that can be incorporated with IOX screening practices to aid in deciphering the metabolic underpinnings of chemotherapeutic drug sensitivity.

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου