Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2021

Supraclinoid internal carotid artery blister-like aneurysms: hypothesized pathogenesis and microsurgical clipping outcomes

xlomafota.13 shared this article with you from Inoreader

Abstract

Background

Blister-like aneurysms (BLAs) on the supraclinoid segment of the internal carotid artery (ICA) are an enigma of cerebrovascular disease. Neither has a definite pathogenesis been so far identified, nor have uniform treatment guidelines been established for them. Our aim was to develop a hypothesis regarding the evolution of BLAs according to their macroscopic morphologies and to evaluate the efficacy of microsurgical clipping.

Methods

The clinical data and morphological features of 15 consecutive patients with 16 BLAs on the supraclinoid ICA were retrospectively reviewed. The treatment strategies were analyzed, and functional outcomes were evaluated using the modified Rankin scale (mRS). Favorable outcomes were defined as a mRS score of 0–2.

Results

Morphologically, aneurysm growth with expansion of the aneurysm neck before the surgical procedure occurred in two ruptured and one unruptured aneurysm. Daughter bleb formation was observed in two ruptured and five unruptured aneurysms. A varied degree of parent artery sclerosis was observed in nine patients. Thirteen patients were treated with direct surgical clipping, one patient was treated with clipping and wrapping, and the remaining patient was treated with an encircling clipping graft. Favorable and unfavorable outcomes were observed in 13 and two cases, respectively. Follow-up angiograms revealed 4 cases of stenosis with respective degree of mild, 30%, 50%, and 80% without any neurological dysfunction.

Conclusions

We suggest a hypothesis that BLAs on the supraclinoid ICA may share different evolving mechanisms between ruptured and unruptured lesions. A majority of them can be reliably and safely obliterated by direct clipping technique, except for the aneurysms accompanied with severely atherosclerotic parent walls.

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου