Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2021

Distribution of sole Pacinian corpuscles: a histological study using near-term human feet.

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

pubmed-meta-image.png

Related Articles

Distribution of sole Pacinian corpuscles: a histological study using near-term human feet.

Surg Radiol Anat. 2021 Jan 20;:

Authors: Sugai N, Cho KH, Murakami G, Abe H, Uchiyama E, Kura H

Abstract
INTRODUCTION: Fast-adapting afferent input from the sole Pacinian corpuscles (PCs) is essential for walking. However, the distribution of PCs in the plantar subcutaneous tissue remains unknown.
MATERIALS AND METHODS: Using histological sections tangential to the plantar skin of eight near-term fetuses, we counted 528-900 PCs per sole.
RESULTS: Almost half of the sole PCs existed at the level of the proximal phalanx, especially on the superficial side of the long flexor tendons and flexor digitorum brevis. Conversely, the distribution was less evident on the posterior side of the foot. The medial margin of the sole contained fewer PCs than the lateral margin, possibly due to the transverse arch. In contrast to a cluster formation in the anterior foot, posterior PCs were almost always solitary, with a distance greater than 0.5 mm to the nearest PC.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Because a receptive field of PCs is larger than that of the other receptors, fewer solitary PCs might cover the posterior sole. In infants, the amount of anterior sole PCs seemed to determine the initial walking pattern using the anterior foot without heel contact. Anterior PCs concentrated along flexor tendons might play a transient role as tendon organs during the initial learning of walking. During a lesson in infants, mechanical stress from the tendon and muscle was likely to degrade the PCs. In the near term, the sole PCs seemed not to be a mini-version of the adult morphology but suggested an infant-specific function.

PMID: 33471166 [PubMed - as supplied by publisher]

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου