Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2021

Improving Mortality Attribution in Otolaryngology – Head and Neck Surgery

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

Objective/Hypothesis

Mortality attribution can have significant implications for reimbursement, hospital/department rankings, and perceptions of safety. This work seeks to compare the accuracy of externally assigned diagnosis‐related group (DRG)‐based service line mortality attribution in otolaryngology to an internal review process that assigns mortality to the teams that cared for a patient during hospitalization.

Study Design

Retrospective case series.

Methods

Mortality events at Vanderbilt University Medical Center (VUMC) from 2012 to 2018 were compared. Included events were assigned to the otolaryngology service line (OSL) via the following methods: an external agency (Vizient) using DRG, utilization management assignment based on the service that provided care at admission (admission service), discharge (discharge service), or throughout hospitalization (major service line), or through the internal VUMC mortality review committee. Internal review was considered the standard for comparison.

Results

Of the 28 mortality events assigned to OSL by the DRG‐based external method, nine (32%) were actually attributable to OSL. Of the 23 total mortality events attributable to OSL at our institution, external DRG‐based review captured nine (39%). The designation of major service during hospitalization was correct 95% of the time and captured 87% of mortality events. Differences between external and internal attribution methods were statistically significant (P < .001).

Conclusions

DRG‐based models are frequently utilized but can be inaccurate when attributing mortality for an individual otolaryngology department. Otolaryngology mortalities appear to be captured and assigned more accurately by assigning deaths to the service that renders the majority of care during hospitalization.

Level of Evidence

4 Laryngoscope, 2021

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου