Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Πέμπτη 1 Ιουλίου 2021

Clinical evaluation of antibiotic regimens in patients with surgically verified parapharyngeal abscess: a prospective observational study

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

Eur Arch Otorhinolaryngol. 2021 Jul 1. doi: 10.1007/s00405-021-06962-8. Online ahead of print.

ABSTRACT

PURPOSE: We aimed to evaluate the effectiveness of different antibiotic regimens for the treatment of parapharyngeal abscess (PPA) and characterize patients, who suffered potentially preventable complications (defined as death, abscess recurrence, spread of infection, or altered antibiotic treatment because of insufficient progress).

METHODS: Sixty adult patients with surgically verified PPA were prospectively enrolled at five Danish Ear-nose-throat departments.

RESULTS: Surgical treatment included internal incision (100%), external incision (13%), and tonsillectomy (88%). Patients were treated with penicillin G ± metronidazole (n = 39), cefuroxime ± metronidazole (n = 16), or other antibiotics (n = 5). Compared to penicillin-treated patients, cefuroxime-treated patients were hospitalized for longer (4.5 vs 3.0 days, p = 0.007), were more frequently admitted to intensive care (56 vs 15%, p = 0.006), underwent external incision more frequently (31 vs 5%, p = 0.018), and suffered more complications (50 vs 18%, p = 0.022), including re-operation because of abscess recurrence (44 vs 3%, p < 0.001). Nine patients suffered potentially preventable complications. These patients displayed significantly higher C-reactive protein levels, received antibiotics prior to admission more frequently, underwent external incision more commonly, and were admitted to intensive care more frequently compared to other patients.

CONCLUSION: The majority of patients with PPA were effectively managed by abscess incision, tonsillectomy, and penicillin G ± metronidazole. Cefuroxime-treated patients were more severely ill at time of admission and had worse outcome compared to penicillin-treated patients. We recommend penicillin G + metronidazole as standard treatment for patients with PPA, but in cases with more risk factors for potentially preventable complications, we recommend aggressive surgical and broadened antibiotic therapy, e.g. piperacillin-tazobactam.

PMID:34196735 | DOI:10.1007/s00405-021-06962-8
View on the web
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)