Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Πέμπτη 1 Ιουλίου 2021

Suprameatal-transzygomatic root endoscopic approach to the geniculate ganglion: an anatomical and radiological study

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

Eur Arch Otorhinolaryngol. 2021 Jul 1. doi: 10.1007/s00405-021-06965-5. Online ahead of print.

ABSTRACT

PURPOSE: To describe the suprameatal-transzygomatic root endoscopic approach (STEA) to the geniculate ganglion (GG), the labyrinthine facial nerve (FN) and epitympanum.

METHODS: The feasibility and limits of the STEA, maintaining the integrity of the ossicular chain, were analysed. Ten human cadaveric ears were dissected. Step-by-step description of the technique and relevant measurements were taken during the approach. The visualization and surgical working field on the anterior and posterior medial epitympanum, GG, greater superficial petrosal nerve, the labyrinthine FN and suprageniculate area were evaluated. The range of motion through the approach and the rate of the decompression of the GG and the labyrinthine portion of the FN were assessed as well. CT-scan measurements were compared with those obtained during the dissec tion.

RESULTS: A complete exploration of the epitympanum was possible in every specimen. Decompression of the GG and first portion of the FN was achieved without any trauma to the ossicular chain in nine ears. The endoscope movements were mainly limited by the distance between bony buttress-short process of the incus-tegmen. The working space, during GG and labyrinthine FN decompression, was limited by the distance between malleus head-medial epitympanic wall and malleus head-GG. Radiologic measurements were consistent with those obtained during the dissections.

CONCLUSION: The STEA is a promising minimally invasive approach for decompression of the GG and FN's labyrinthine portion. The applications of this corridor include the exploration and surgery of the medial epitympanum, preserving the ossicular chain.

PMID:34196734 | DOI:10.1007/s00405-021-06965-5

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου