Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Δευτέρα 25 Οκτωβρίου 2021

A comparative study of porous polyethylene versus absorbable polydextro- and polylevolactic-lactide plate in reconstruction of isolated medial orbital wall fracture

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

J Plast Reconstr Aesthet Surg. 2021 Sep 17:S1748-6815(21)00410-1. doi: 10.1016/j.bjps.2021.08.023. Online ahead of print.

ABSTRACT

BACKGROUND: Several materials for medial orbital wall reconstruction have been mentioned in the literature. Our main purpose was to investigate postoperative enophthalmos and diplopia after medial orbital wall reconstruction with polydextro- and polylevolactic (poly-L/DL) acid (P[L/DL]LA) mesh plates and porous polyethylene plates.

METHODS: Using a retrospective study design, we enrolled a cohort of isolated medial blowout fracture patients treated during a 58-month interval. The predictor variable was medial orbital wall reconstruction materials (P(L/DL)LA mesh plate and porous polyethylene plate. The main outcome variables included the occurrence of postoperative enophthalmos and diplopia at 1 week, 1, 3, 6, and 12 months post-surgery . Appropriate descriptive, uni- and bivariate statistics were computed, and P < 0.05 was considered significant.

RESULTS: Three hundred-two isolated medial blowout fracture patients were included (24.5% females, 67% treated with P(L/DL)LA mesh plate). Exophthalmos measured highest in both groups 1 week after surgery and decreased steadily for 6 months postoperatively. Statistically significant differences were observed between both groups at 1 week, 1 month, and 3 months after surgery, with a higher incidence of exophthalmos observed in the P(L/DL)LA mesh plate group (P < 0.001). No significant differences were observed at 6 and 12 months after surgery.

CONCLUSION: The occurrence of enophthalmos after medial blowout fracture reconstruction with P(L/DL)LA mesh plate is comparable with the use of porous polyethylene plate. Both P(L/DL)LA mesh and porous polyethylene plates are, th erefore, reliable implants for medial orbital wall reconstruction.

PMID:34690092 | DOI:10.1016/j.bjps.2021.08.023
View on the web
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)