Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2021

Use of an Autoinflation Device Does Not Lead to a Clinically Meaningful Change in Hearing Thresholds in Children With Otitis Media With Effusion

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

Abstract

Objectives

The objective of this study was to establish whether autoinflation was an effective intervention in a paediatric audiology service. The aims were to evaluate whether there was improvement in hearing thresholds following introduction of an autoinflation device, and whether there was a reduction in further audiology follow-ups, and in referrals to an ear, nose and throat specialist for consideration of ventilation tube insertion.

Design

This was a pragmatic retrospective study with historical controls using a paired availability design at a single paediatric audiology service in England.

Participants

All children seen in the clinic over a two-year period who were aged between 3 and 11 years and who had a type B tympanogram in at least one ear were included. The Otovent autoinflation device was available as a treatment option over the second year (Cohort B) but not the first (Cohort A). There were 976 children included in the study: Cohort A comprised 513 children, Cohort B comprised 463 children.

Results

There was a statistically significant improvement in hearing thresholds in Cohort B compared to Cohort A, however the improvements were clinically minimal with small effect sizes. There was no significant difference in improvement of tympanometry results between the two cohorts. Significantly more children in Cohort B (autoinflation group) were referred to an ear, nose and throat specialist after their second appointment compared to Cohort A.

Conclusions

It was feasible to introduce autoinflation into the care pathway, however there was no evidence of clinically meaningful improved outcomes for patients.

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου