Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2022

An analysis of hematological, coagulation and biochemical markers in COVID-19 disease and their association with clinical severity and mortality: an Indian outlook

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

Am J Blood Res. 2021 Dec 15;11(6):580-591. eCollection 2021.

ABSTRACT

BACKGROUND: The "cytokine storm" (CS) in COVID-19 leads to the worst stage of illness which can be controlled only with timely intervention. There is an urgent need to identify laboratory markers of disease progression for optimum allocation of resources in developing countries like India.

METHODS: A cross-sectional study was conducted on 100 COVID-19 positive patients over two months. The cases were sub-classified based on disease severity into mild to moderate (n=61), severe (n=26) and very severe (n=13) and into survivors (n=85) and non-survivors (n=15) based on survivor status. These patients were tested for hematological parameters (total blood lymphocyte counts, NLR, PLR, platelet indices etc.), coagulation markers (D-dimer, fibrin degradation products (FDP), fibrinogen etc.) and biochemical markers (LDH, ferritin, IL-6, procalcitonin, hs-CRP).

RESU LTS: Statistically significant differences were observed in hematological variables (ANC, NLR and ESR), coagulation parameters (D-dimer, FDP, fibrinogen and thrombin time) and biochemical markers (LDH, ferritin, IL-6, procalcitonin and hs-CRP) with regard to subcategories based of disease severity as well as survivor status. There was strong correlation between NLR, D-dimer, IL-6, procalcitonin and ferritin. IL-6 emerged as the single best marker of disease severity (AUC: 0.997, P=0.00), however procalcitonin, LDH, D-dimer, FDP and NLR could also predict severe disease with a good sensitivity and specificity.

CONCLUSION: To conclude, study demonstrates a plethora of biomarkers which could be utilized to accurately identify the hyperinflammation and tissue damage reminiscent of cytokine storm in COVID-19 patients so that timely, safe, and effective therapies can be administered to prevent progression and potentially reduce mortality.

PMID:35103112 | PMC:PMC8784646

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου