Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2022

Sino-nasal hemangiopericytoma: a case series and systematic literature review

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

Eur Arch Otorhinolaryngol. 2022 Feb 1. doi: 10.1007/s00405-021-07239-w. Online ahead of print.

ABSTRACT

BACKGROUND: Hemangiopericytoma is a rare tumor of the sino-nasal tract. Its clinical behavior is controversial. Whereas some describe an indolent course, others consider it to be an aggressive lesion with a tendency toward rapid local recurrence. Here, we describe our experience in the management of sino-nasal hemangiopericytoma (SN-HPC), comparing our experience with the current literature, and evaluating signs and tools to improve diagnosis and treatment.

METHODS: All cases of SN-HPC between 2010 and 2020 were extracted and reviewed from our institutional electronic medical records. SN-HPC cases from PubMed and EMBASE between 2010 and 2020 were analyzed in a systematic literature review using the preferred reporting items for systematic review and meta-analysis (PRISMA) guidelines. Data regarding demographics, presentation, d iagnosis, treatment, and outcome were collected.

RESULTS: We identified four cases of SN-HPC in the nasal cavity in our institution and an additional 53 cases in previous reports. The mean age at the time of diagnosis was 59 years, with a 1.2:1 male to female ratio. SN-HPC mostly appears unilaterally, arising in the ethmoid sinus (42.1%). The most common presenting symptoms were epistaxis (47.3) and nasal obstruction (47.3%). Both computed tomography (CT) and magnetic resonance imaging (MRI) were required for diagnosis and for tailoring the treatment plan. Endoscopic surgical excision was used in 85.9% of the patients, and in 15.7%, an additional preoperative embolization was performed, which was associated with septal necrosis in one patient (2.6%). The recurrence rate was 7%.

CONCLUSION: Although previous reports attribute an aggressive tumoral behavior to SN-HPC, our experience and the literature review support a more indolent course with low recurrence rates followin g complete endoscopic resection. Preoperative embolization can be useful in certain cases, but due to potential complications, it should not be routinely indicated.

PMID:35103868 | DOI:10.1007/s00405-021-07239-w

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου