Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2023

Plasma Biomarkers and Positron Emission Tomography Tau Pathology in Progressive Supranuclear Palsy

AlexandrosSfakianakis shared this article with you from Inoreader
Plasma Biomarkers and Positron Emission Tomography Tau Pathology in Progressive Supranuclear Palsy

Plasma neurofilament light chain (NfL) is a promising biomarker of progressive supranuclear palsy (PSP) to assist in PSP diagnosis and differential diagnosis from Parkinson's disease (PD) and to monitor disease severity. Pending replication in independent cohorts, plasma glial fibrillary acidic protein (GFAP) holds promise for a PSP diagnosis and a differential diagnosis with multiple system atrophy with predominant parkinsonism (MSA-P) and for detecting brainstem atrophy and tau deposition in PSP.


ABSTRACT

Background

Development of disease-modifying therapeutic trials of progressive supranuclear palsy (PSP) urges the need for sensitive fluid biomarkers.

Objectives

The objectives of this study were to explore the utility of plasma biomarkers in the diagnosis, differential diagnosis, and assessment of disease severity, brain atrophy, and tau deposition in PSP.

Methods

Plasma biomarkers were measured using a single-molecule array in a cohort composed of patients with PSP, Parkinson's disease (PD), multiple system atrophy with predominant parkinsonism (MSA-P), and healthy controls (HCs).

Results

Plasma neurofilament light chain (NfL) outperformed other plasma makers (ie, glial fibrillary acidic protein [GFAP], phosphorylated-tau 181 [p-tau181], amyloid-β 1–40, amyloid-β 1–42) in identifying PSP from HC (area under the curve [AUC] = 0.904) and from MSA-P (AUC = 0.711). Plasma GFAP aided in distinguishing PSP from HC (AUC = 0.774) and from MSA-P (AUC = 0.832). It correlated with brainstem atrophy and higher regional tau accumulation. However, plasma p-tau181 neither helped in diagnosis nor was it associated with clinical or neuroimaging measures.

Conclusions

Plasma NfL and GFAP showed different values in differentiating PSP from HC or controls with other forms of neurodegenerative parkinsonism and detecting disease severity, brain atrophy, or tau deposition in PSP. © 2023 International Parkinson and Movement Disorder Society.

View on Web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου