Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2023

Prevalence of Apical Periodontitis in Patients with Autoimmune Diseases: A Case Control Study

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader

Abstract

Aim

The purpose of this case-control study was to compare the prevalence of Apical Periodontitis (AP) in patients affected by Autoimmune Disorders (AD) [Inflammatory Bowel Disease (IBD), Rheumatoid Arthritis (RA), and Psoriasis (Ps)] with the prevalence of AP in subjects without AD. The prevalences of AP in patients taking biologic medications, conventional medications and no medication were also compared.

Methodology

89 patients (2,145 teeth) with AD were investigated and the control group included 89 patients (2,329 teeth) with no systemic diseases. Full dental panoramic tomograms were used to determine the periapical status of the teeth. Additional variables investigated included patient's socio-demographic characteristics, medications taken by AD patients, the Decayed, Missing, and Filled Teeth (DMFT) index. The chi-square test and logistic regression analysis were used to evaluate the correlation between AD and AP. P-values lower than 0.05 were considered to be statistically significant.

Results

The prevalence of AP was 89.9% in AD patients and 74.2% in control subjects (odds ratio [OR]=3.75, p=0.015). The DMFT score was found to be significantly higher in the AD group (p=0.004). Patients with RA had the highest risk of being affected by AP, whereas those with IBD had the lowest risk. Multiple binary logistic regression analysis indicated that the teeth of AD patients who were not taking any medication or were being treated with biologic Disease Modifying Anti-Rheumatic Drugs (bDMARDs) had a higher risk of being affected by AP than did the teeth of the control subjects (OR=1.42 and OR=2.03 respectively; p=0.010). The teeth of patients taking conventional DMARDs (cDMARDs) were less affected by AP compared with those of patients taking bDMARDs.

Conclusions

Patients with AD, whether treated or not with biologic medications, showed a higher prevalence of AP than did those in the control group. The DMFT index score, which was higher in AD patients compared with controls was identified as a significant predictor of AP prevalence.
View on Web
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)