Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τετάρτη 3 Ιανουαρίου 2018

IJERPH, Vol. 15, Pages 61: The Emergence and Unfolding of Telemonitoring Practices in Different Healthcare Organizations

IJERPH, Vol. 15, Pages 61: The Emergence and Unfolding of Telemonitoring Practices in Different Healthcare Organizations

International Journal of Environmental Research and Public Health doi: 10.3390/ijerph15010061

Authors: Jannie Christensen

Telemonitoring, a sub-category of telemedicine, is promoted as a solution to meet the challenges in Western healthcare systems in terms of an increasing population of people with chronic conditions and fragmentation issues. Recent findings from large-scale telemonitoring programs reveal that these promises are difficult to meet in complex real-life settings which may be explained by concentrating on the practices that emerge when telemonitoring is used to treat patients with chronic conditions. This paper explores the emergence and unfolding of telemonitoring practices in relation to a large-scale, inter-organizational home telemonitoring program which involved 5 local health centers, 10 district nurse units, four hospitals, and 225 general practice clinics in Denmark. Twenty-eight interviews and 28 h of observations of health professionals and administrative staff were conducted over a 12-month period from 2014 to 2015. This study's findings reveal how telemonitoring practices emerged and unfolded differently among various healthcare organizations. This study suggests that the emergence and unfolding of novel practices is the result of complex interplay between existing work practices, alterations of core tasks, inscriptions in the technology, and the power to either adopt or ignore such novel practices. The study enhances our understanding of how novel technology like telemonitoring impacts various types of healthcare organizations when implemented in a complex inter-organizational context.



from Enviromental via alkiviadis.1961 on Inoreader http://ift.tt/2lO62W5

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου