Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2019

A Comparison Between Community and Academic Practices in the USA in the Management of Chronic Hepatitis B Patients Receiving Entecavir: Results of the ENUMERATE Study

Abstract

Background and Aims

The management of chronic hepatitis B patients is not well characterized in real-world practice. We compared baseline characteristics of CHB patients on entecavir, the frequency of on-treatment monitoring, and the effectiveness of ETV treatment between academic and community practices.

Methods

Treatment-naïve CHB patients ≥18 years old, treated with ETV for ≥12 months from 2005 to 2013, in 26 community and academic practices throughout the USA were retrospectively evaluated.

Results

Of 841 patients enrolled, 658 (65% male, 83% Asian, median age 47, 9% with cirrhosis) met inclusion criteria. Half of the patients (52%) were from community practices. A lower percentage of patients in community practices had cirrhosis or liver cancer (5 vs. 14%). Community practices more often treated patients with baseline ALT < 2 × ULN. Over a median follow-up of 4 years, community practices were more likely to discontinue ETV with less frequent laboratory monitoring compared to academic practices. The 5-year cumulative probability of ALT normalization was greater among patients treated in community practices (70 vs. 50%, p < 0.001), but the 5-year cumulative probability of undetectable HBV DNA was lower (45 vs. 70%, p < 0.001) than those treated in academic practices.

Conclusion

Academic practices saw CHB patients with more advanced liver disease, more often followed AASLD guidelines, and monitored patients on ETV treatment more frequently than community practices. While patients in community practices were less likely to achieve undetectable HBV DNA and more likely to achieve ALT normalization, the rates of HBeAg loss and seroconversion as well as HBsAg loss were similar.



http://bit.ly/2G2QnOE

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου