Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2019

IJMS, Vol. 20, Pages 626: Translational Control of Canonical and Non-Canonical Translation Initiation Factors at the Sea Urchin Egg to Embryo Transition

IJMS, Vol. 20, Pages 626: Translational Control of Canonical and Non-Canonical Translation Initiation Factors at the Sea Urchin Egg to Embryo Transition

International Journal of Molecular Sciences doi: 10.3390/ijms20030626

Authors: Héloïse Chassé Sandrine Boulben Patrick Cormier Julia Morales

Sea urchin early development is a powerful model to study translational regulation under physiological conditions. Fertilization triggers an activation of the translation machinery responsible for the increase of protein synthesis necessary for the completion of the first embryonic cell cycles. The cap-binding protein eIF4E, the helicase eIF4A and the large scaffolding protein eIF4G are assembled upon fertilization to form an initiation complex on mRNAs involved in cap-dependent translation initiation. The presence of these proteins in unfertilized and fertilized eggs has already been demonstrated, however data concerning the translational status of translation factors are still scarce. Using polysome fractionation, we analyzed the impact of fertilization on the recruitment of mRNAs encoding initiation factors. Strikingly, whereas the mRNAs coding eIF4E, eIF4A, and eIF4G were not recruited into polysomes at 1 h post-fertilization, mRNAs for eIF4B and for non-canonical initiation factors such as DAP5, eIF4E2, eIF4E3, or hnRNP Q, are recruited and are differentially sensitive to the activation state of the mechanistic target of rapamycin (mTOR) pathway. We discuss our results suggesting alternative translation initiation in the context of the early development of sea urchins.



from ! Human Diseases via Alexandros G.Sfakianakis on Inoreader http://bit.ly/2S137eX

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου