Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τετάρτη 4 Νοεμβρίου 2020

Effectiveness of Perindopril/Indapamide Single-Pill Combination in Uncontrolled Patients with Hypertension: A Pooled Analysis of the FORTISSIMO, FORSAGE, ACES and PICASSO Observational Studies

Alexandros G.Sfakianakis shared this article with you from Inoreader

12325.jpg

Abstract

Introduction

Our objective was to determine the effectiveness of a perindopril/indapamide (Per/Ind) single-pill combination (SPC) in a broad range of patient profiles, including subgroups with varying hypertension severity, age and cardiovascular risk profiles.

Methods

Patient data from four large prospective observational studies (FORTISSIMO, FORSAGE, PICASSO, ACES) were pooled. In each study, patients already treated for hypertension were switched to Per/Ind 10/2.5 mg SPC and systolic and diastolic blood pressure (SBP/DBP) measured at the 1-month (M1) and 3-month (M3) visits. Study endpoints included change in SBP and DBP from baseline to M1 and M3 and the percentage of patients achieving BP control (SBP/DBP < 140/90 mmHg for patients without diabetes or < 140/85 mmHg for patients with diabetes).

Results

A total of 16,763 patients were enrolled and received Per/Ind (94% received the full dose of 10/2.5). Mean patient age was 61.4 years (36% were ≥ 65 years old), 57% were women, and 16% had isolated systolic hypertension (ISH). Mean baseline office SBP/DBP was 162/94 mmHg, and mean duration of hypertension was 11 years. Cardiovascular risk factors and comorbid conditions were common in this population. Significant mean reductions in SBP (− 23 mmHg) and DBP (− 11 mmHg) were observed at M1 compared with baseline (P < 0.001), which were maintained at M3 (− 30 mmHg and − 14 mmHg, respectively). At M3, BP control was achieved by 70% of patients (78% for ISH). In patients with SBP ≥ 180 mmHg at baseline (grade III hypertension), the mean SBP/DBP decrease was − 51/− 20 mmHg and 53% achieved BP control. Per/Ind was well tolerated with an overall rate of adv erse events of 1.3%, most frequently cough and dizziness at rates of 0.3% and 0.2%, respectively.

Conclusion

In this hypertensive population including difficult-to-control patient subgroups, switching to Per/Ind 10/2.5 mg SPC led to rapid and important reductions in BP. BP control was achieved in 70% of patients overall in an everyday practice context.

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου