Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2020

Extent of arterial calcification by conventional vitamin K antagonist treatment

als.fakia shared this article with you from Inoreader

journal.pone.0241450.g003&size=inline

by Selma Hasific, Kristian Altern Øvrehus, Oke Gerke, Jesper Hallas, Martin Busk, Jess Lambrechtsen, Grazina Urbonaviciene, Niels Peter Rønnow Sand, Jens Steen Nielsen, Louise Diederichsen, Kenneth Bruun Pedersen, Rasmus Carter-Storch, Nivethitha Ilangkovan, Hans Mickley, Lars Melholt Rasmussen, Jes Sandal Lindholt, Axel Diederichsen

Background and aims

Vitamin K antagonists (VKA) remain the most frequently prescribed oral anticoagulants worldwide despite the introduction of non-vitamin K antagonist oral anticoagulants (NOAC). VKA interfere with the regeneration of Vitamin K1 and K2, essential to the activation of coagulation factors and activation of matrix-Gla protein, a strong inhibitor of arterial calcifications. This study aimed to clarify whether VKA treatment was associated with the extent of coronary artery calcification (CAC) in a population with no prior cardiovascular disease (CVD).

Methods

We collected data on cardiovascular risk factors and CAC scores from cardiac CT scans performed as part of clinical examinations (n = 9,672) or research studies (n = 14,166) in the period 2007–2017. Data on use of anticoagulation were obtained from the Danish National Health Service Prescription Database. The association between duration of anticoagulation and categorized CAC score (0, 1–99, 100–399, ≥400) was investigated by ordered logistic regression adjusting for covariates.

Results

The final study population consisted of 17,254 participants with no prior CVD, of whom 1,748 and 1,144 had been treated with VKA or NOAC, respectively. A longer duration of VKA treatment was associated with higher CAC categories. For each year of VKA treatment, the odds of being in a higher CAC category increased (odds ratio (OR) = 1.032, 95%CI 1.009–1.057). In contrast, NOAC treatment duration was not associated with CAC category (OR = 1.002, 95%CI 0.935–1.074). There was no significant interaction between VKA treatment duration and age on CAC category.

Conclusions

Adjusted for cardiovascular risk factors, VKA treatment–contrary to NOAC—was associated to higher CAC category.

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου