Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2021

An Oral-mucosa-on-a-chip sensitively evaluates cell responses to dental monomers

xlomafota.13 shared this article with you from Inoreader

10544.jpg

Abstract

Knowledge of human gingival cell responses to dental monomers is critical for the development of new dental materials. Testing standards have been developed to provide guidelines to evaluate biological functionality of dental materials and devices. However, one shortcoming of the traditional testing platforms is that they do not recapitulate the multi-layered configuration of gingiva, and thus cannot evaluate the layer-specific cellular responses. An oral mucosa-chip with two cell layers was previously developed as an alternative platform to assess the oral mucosa responses to dental biomaterials. The mucosa-chip consists of an apical keratinocyte layer attached to a fibroblast-embedded collagen hydrogel through interconnecting pores in a three-microchannel network. Here, cell responses in the mucosa-chip were evaluated against 2-hydroxyethyl methacrylate (HEMA), a common monomer used in restorative and aesthetic dentistry. The response of mucosal cell viabilit y was evaluated by exposing the chip to HEMA of concentrations ranging from 1.56 to 25 mM and compared to cells in conventional well-plate monoculture. The co-cultured cells were then stained and imaged with epifluorescence and confocal microscopy to determine the layer-specific responses to the treatment. Mucosa-chips were demonstrated to be more sensitive to assess HEMA-altered cell viability than well-plate cultures, especially at lower doses (1.56 and 6.25 mM). The findings suggest that the mucosa-chip is a promising alternative to traditional platforms or assays to test a variety of biomaterials by offering a multi-layered tissue geometry, accessible layer-specific information, and higher sensitivity in detecting cellular responses.

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου