Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2021

Characterization and localization of antigens for serodiagnosis of human paragonimiasis

xlomafota.13 shared this article with you from Inoreader

436.jpg

Abstract

Paragonimiasis is a foodborne trematode infection that affects 23 million people, mainly in Asia. Lung fluke infections lead frequently to chronic cough with fever and hemoptysis, and are often confused with lung cancer or tuberculosis. Paragonimiasis can be efficiently treated with praziquantel, but diagnosis is often delayed, and patients are frequently treated for other conditions. To improve diagnosis, we selected five Paragonimus kellicotti proteins based on transcriptional abundance, recognition by patient sera, and conservation among trematodes and expressed them as His-fusion proteins in Escherichia coli. Sequences for these proteins have 76–99% identity with amino acid sequences for orthologs in the genomes of Paragonimus westermani, Paragonimus heterotremus, and Paragonimus miyazakii. Immunohistology studies showed that antibodies raised to four recombinant proteins bound to the tegument of adult P. kel licotti worms, at the parasite host interface. Only a known egg antigen was absent from the tegument but present in developing and mature eggs. We evaluated the diagnostic potential of these antigens by Western blot with sera from patients with paragonimiasis (from MO and the Philippines), fascioliasis, and schistosomiasis, and with sera from healthy North American controls. Two recombinant proteins (a cysteine protease and a myoglobin) showed the highest sensitivity and specificity as diagnostic antigens, and they detected antibodies in sera from paragonimiasis patients with early or mature infections. In contrast, antibodies to egg yolk ferritin appeared to be specific marker for patients with adult fluke infections that produce eggs. Our study has identified and localized antigens that are promising for serodiagnosis of human paragonimiasis.

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου