Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2021

Comparison of the accuracy of diagnoses of oral potentially malignant disorders with dysplasia by a general dental clinician and a specialist using the Taiwanese Nationwide Oral Mucosal Screening Program

xloma.fota.13 shared this article with you from Inoreader

journal.pone.0244740.g003&size=inline

by Tien-En Chiang, Yu-Chun Lin, Chi-Tsung Wu, Cheng-Yu Yang, Sheng-Tang Wu, Yuan-Wu Chen

Screening for oral potentially malignant disorders (OPMDs) with dysplasia in high-risk groups is suggested in countries with a high prevalence of the disorders. This study aimed to compare the accuracy of diagnoses of OPMDs with dysplasia made by a primary examiner (general dental clinician) and a specialist (oral and maxillofacial surgeon) using the current Taiwanese Nationwide Oral Mucosal Screening Program (TNOMSP). A total of 134 high-risk participants were enrolled for oral mucosal screening via the TNOMSP. A primary examiner and a specialist examined each participant. Mucosal biopsies were obtained and subjected to histopathological analysis. The OPMD most frequently diagnosed by the primary examiner was thin homogeneous leukoplakia (48/134; 35.8%), and in 39/134 participants (29.1%) the diagnosis was uncertain, but abnormalities were suggested. The OPMDs most frequently diagnosed by the specialist were erythroleukoplakia (23/134; 17.2%) and thin homogeneous leukoplakia (21/134 ; 15.7%), and 51/134 participants (38.1%) were diagnosed with other diseases. Via histopathology, 70/134 participants (52.3%) were diagnosed with dysplasia, and 58/134 (43.3%) were diagnosed with benign conditions. The specialist's diagnoses exhibited a higher specificity, positive predictive value, and accuracy than the primary examiners. A specialist using the current TNOMSP for high-risk participants diagnosed OPMDs with dysplasia more accurately than a primary examiner. Early diagnosis of high-risk OPMDs is crucial in countries with a high prevalence of the disorders. Proficient examination via the current TNOMSP by trained clinician is effective for the management of OPMDs with dysplasia.
View on the web
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)