Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2021

Hypoxic re-exposure retains hematological but not performance adaptations post-altitude training

xlomafota.13 shared this article with you from Inoreader

421.jpg

Abstract

Purpose

To test the hypothesis that hypoxic re-exposure after return from natural altitude training is beneficial in retaining hematological and performance adaptations.

Methods

Eighteen mixed martial art fighters completed a 3-weeks natural altitude training camp at 2418 m. Afterwards, participants were randomly assigned to a living high-training low (12 h/d at a simulated altitude of 2800 m) group (LHTL, n = 9) or a living low-training low group (LLTL, n = 9) for a 3-week sea-level training period. At baseline and after return to sea level, hematological [hemoglobin mass (Hbmass) on days 2, 6, 9, 12, 15 and 21] and performance (3000 m time trial and maximal oxygen uptake on days 4, 6, 9, 15 and 21) markers were assessed.

Results

Mean Hbmass increased from baseline to day 2 (11.7 ± 0.9 vs. 12.4 ± 1.3 g/kg; + 6.6 ± 7.5%; P < 0.05). While Hbmass remained elevated above baseline in LHTL (P < 0.001), it returned near baseline levels from day 9 in LLTL. Irrespective of groups, mean V̇O2max was only elevated above baseline at day 2 (+ 4.5 ± 0.8%) and day 9 (+ 3.8 ± 8.0%) (both P < 0.05). Compared to baseline, 3000 m running time decreased at day 4 (– 3.1 ± 3.3%; P < 0.05) and day 15 (– 2.8 ± 2.3%; P < 0.05) only.

Conclusions

Despite re-exposure to hypoxia allowing a recovery of the hypoxic stimulus to retain Hbmass gains from previous altitude sojourn, there is no performance advantage of this practice above sea level residence. Our results also give support to empirical observations describing alternance of periods of optimal and attenuated performance upon return to sea level.

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου