Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Κυριακή 22 Αυγούστου 2021

Human orbital muscle in adult cadavers and near-term fetuses: its bony attachments and individual variation identified by immunohistochemistry

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

pubmed-meta-image.png

Surg Radiol Anat. 2021 Aug 21. doi: 10.1007/s00276-021-02819-1. Online ahead of print.

ABSTRACT

PURPOSE: To compare fetal and adult morphologies of the orbital muscle (OM) and to describe the detailed topographical anatomy in adults.

METHODS: Using unilateral orbits from 15 near-term fetuses and 21 elderly cadavers, semiserial horizontal or sagittal paraffin sections were prepared at intervals of 20-100 µm. In addition to routine histology, we performed immunohistoche mistry for smooth muscle actin.

RESULTS: At near term, the OM consistently extended widely from the zygomatic bone or the greater wing of the sphenoid to the maxilla or ethmoid. Thus, it was a large sheet covering the future inferior orbital fissure. In contrast, the adult OM was a thin and small muscle bundle connecting (1) the greater wing of the sphenoid to the maxilla (11/19 cadavers), (2) the lesser wing of the sphenoid to the maxilla (5/19) or the greater wing (3/19). The small OM was likely to be restricted within the greater wing (5/19 cadavers) or the maxilla (3/19). Two of these five types of OM coexisted in eight orbits. OM attachment to the lesser wing was not seen in fetuses, whereas ethmoid attachment was absent in adults.

CONCLUSIONS: The lesser wing attachment of the OM seemed to establish after birth. A growing common origin of the three recti was likely involved in "stealing" the near-term OM attachment from the ethmoid. The strong immunoreactivity of r emnant-like OM in the elderly suggests that OM contraction is still likely to occur against the increased flow through a thin vein. However, the contraction might have no clinical significance.

PMID:34417852 | DOI:10.1007/s00276-021-02819-1
View on the web
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)