Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τετάρτη 18 Αυγούστου 2021

Nerve transfer in the spastic upper limb: anatomical feasibility study

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

pubmed-meta-image.png

Surg Radiol Anat. 2021 Aug 18. doi: 10.1007/s00276-021-02810-w. Online ahead of print.

ABSTRACT

PURPOSE: Nerve transfers represent an innovative tool in the surgical treatment of upper limb paralysis. Well-documented for brachial plexus sequalae and under evaluation for tetraplegic patients, they have not yet been described for spastic upper limbs. The typical spastic deformity involves active and spastic flexor, adductor and pronator muscles, associated with paralysed exten sor and supinator muscles. Experience with selective neurectomy has shown an effective decrease in spasticity together with preservation of muscle strength. We conceptualized a combination of neurectomy and nerve transfer, by performing a partial nerve transfer from a spastic elbow flexor muscle to a paralyzed wrist extensor muscle, hypothesizing that this would reduce the spasticity of the former and simultaneously activate the latter.

METHODS: Ten cadaveric dissections were performed in order to establish the anatomic feasibility of transferring a motor branch of the brachioradialis (BR) onto the branch of the extensor carpi radialis longus (ECRL) or brevis (ECRB). We measured the emergence, length, muscle entry point and diameter of each branch, and attempted the transfer.

RESULTS: We found 1-4 motor nerve for the BR muscle and 1-2 for the ECRL muscle. In all cases, the nerve transfer was achievable, allowing a satisfactory coaptation. The ECRB branch emerged too dist ally to be anastomosed to one of the BR branches.

CONCLUSION: This study shows that nerve transfers from the BR to the ECRL are anatomically feasible. It may open the way to an additional therapeutic approach for spastic upper limbs.

PMID:34406434 | DOI:10.1007/s00276-021-02810-w
View on the web
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)