Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 17 Αυγούστου 2021

Outcomes and prognostic factors of facial nerve repair: a retrospective comparative study of 31 patients and literature review

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

Eur Arch Otorhinolaryngol. 2021 Aug 17. doi: 10.1007/s00405-021-07043-6. Online ahead of print.

ABSTRACT

PURPOSE: To evaluate functional results of facial nerve repair by direct nerve suture or grafting, compare results between a traumatic and a tumoral group and identify prognostic factors.

METHODS: A retrospective monocentric cohort study was studied in a university ENT department. Thirty-one patients who benefited from facial nerve suture or grafting, with at least 12 months postoperative follow-up were included. Patients were divided into two groups according to the lesion type: traumatic (accident of the public road or iatrogenic) and tumoral. Preoperative data studied were sex, side, etiology documented by CT and/or MRI, facial palsy duration and grade according to House Brackmann grading system. Intraoperative data included: surgeon, age of patient, surgical technique, graft type, use of biological glue, facial nerve deriv ation, lesioned site. Postoperative data included: histological diagnosis, radiotherapy history, time to onset of the first signs of reinnervation, follow-up duration, and final facial function.

RESULTS: Success rate, including grade III and IV, was 68% in the whole cohort, 79% in the traumatic group and 59% in the tumoral group. Patients presenting with facial palsy evolving less than 6 months had better recovery results than those evolving longer than 6 months (p = 0.02). No other prognostic factors were identified.

CONCLUSIONS: The best outcome that can be achieved by suture or grafting of the facial nerve in traumatic or tumoral lesions is a grade III. Preoperative facial palsy duration is a prognostic factor and must be considered when establishing an operative indication.

PMID:34402952 | DOI:10.1007/s00405-021-07043-6

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου