Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Κυριακή 7 Αυγούστου 2022

Excessive mechanical stress induced temporomandibular joint osteoarthritis via osteoclasts‐mediated osteogenic differentiation of BMSCs

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader

Abstract

Background

Bone homeostasis is a dynamic process maintained by osteoblasts and osteoclasts, which may be regulated by excessive mechanical stress (EMS).

Objectives

Our study aims to explore the relationship between osteogenic differentiation of BMSCs and EMS-activated osteoclast differentiation of RAW 264.7 cells in order to optimize orthodontic treatment.

Methods

We established the model of EMS in vivo and in vitro. In vivo, HE, Safranin-O staining, micro-CT, and immunofluorescence double-labeling were utilized to assess the changes in condylar, the distributions of osteoblasts, osteoclasts and MAPKs. In vitro, the effects of EMS-activated osteoclast differentiation exerting on osteogenic differentiation of BMSCs were observed by Western Blot, qRT-PCR and Alizarin Red staining. Furthermore, the role of MAPKs in this progress was explored by using inhibitors of MAPKs and co-culture supernatants.

Results

In vivo, EMS led to the degradation of condylar cartilage and destruction of subchondral bone, diagnosed as temporomandibular joint osteoarthritis (TMJ OA). Osteoclasts and osteoblasts were both enriched in subchondral bone, but osteoclast predominated. The expressions of p-JNK, p-ERK1/2, and p-p38 were all activated in vitro and in vivo, which were localized mainly in the Trap+ area in subchondral bone. Interestingly, only the inactivation of p-ERK1/2 in osteoclasts significantly inhibited the osteogenic differentiation of BMSCs in vitro. This revealed that p-ERK1/2 played a key role in the osteoclasts-induced osteogenic differentiation of BMSCs.

Conclusion

Our results proved that EMS led to TMJ OA, in which up-regulated p-ERK1/2 in osteoclasts was mechanosensitive and facilitated the osteogenic differentiation of BMSCs.

View on Web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου