Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Δευτέρα 15 Αυγούστου 2022

Middle Fossa Decompression for Recurrent Facial Palsy: Prevalence and Surgical Outcomes

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader
Middle Fossa Decompression for Recurrent Facial Palsy: Prevalence and Surgical Outcomes

Our study examined the facial nerve and audiometric outcomes of patients undergoing middle fossa decompression for recurrent facial nerve paresis. We found that facial nerve decompression for patients with incomplete functional recovery may be an effective treatment for decreasing the frequency and severity of facial palsy episodes.


Objective

To investigate the surgical outcomes in patients treated for recurrent facial nerve palsy (RFP) at a quaternary facial nerve referral center.

Methods

A retrospective chart review was performed on 132 patients with RFP who presented to our institution's facial nerve clinic from 2001 to 2021. Records were analyzed for etiology of palsy, facial nerve function, and recurrence rates. Pre- and post-operative audiometric outcomes were also assessed in surgically managed patients.

Results

6.8% of RFP patients underwent surgical decompression. For patients who did not undergo surgery, the House-Brackmann (HB) score was 2.9 ± 1.3 (SD) at the initial clinic visit, and 2.4 ± 1.3 (SD) at the last clinic visit. This difference was significantly different (p = 0.01, t-test). For surgical patients, the pre-operative HB score was 2.9 ± 0.9 (SD) and post-operative HB score was 1.8 ± 0.6 (SD), which were significantly different (p = 0.01, t-test). The number of facial palsy episodes also decreased pre- and post-operatively from 3.5 ± 0.8 (SD) to 0.2 ± 0.4 (SD) episodes, which were significantly different (p < 0,001, t-test). Audiometric outcomes were not significantly different pre- and post-surgery (p = 0.31, t-test for PTA; p = 0.34, t-test for WRS).

Conclusion

Facial nerve decompression for RFP patients with incomplete functional recovery may be an effective treatment for decreasing the frequency and severity of facial palsy episodes.

Level of Evidence

4 Laryngoscope, 2022

View on Web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου