Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Δευτέρα 8 Αυγούστου 2022

Initiating Intramuscular Depot Medroxyprogesterone Acetate (DMPA-IM) Increases Frequencies of Th17-like Human Immunodeficiency Virus (HIV) Target Cells in the Genital Tract of Women in South Africa: A Randomized Trial

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader

m_ciac284f1.jpeg?Expires=1723090811&Sign

Abstract
BackgroundCervicovaginal CD4+ T cells are preferential targets for human immunodeficiency virus (HIV) infection and have consequently been used as a proxy measure for HIV susceptibility. The ECHO randomized trial offered a unique opportunity to consider the association between contraceptives and Th17-like cells within a trial designed to evaluate HIV risk. In a mucosal substudy of the ECHO trial, we compared the impact of initiating intramuscular depot medroxyprogesterone acetate (DMPA-IM), copper-IUD, and the levonorgestrel (LNG) implant on cervical T cells.
Methods
Cervical cytobrushes from 58 women enrolled in the ECHO trial were collected at baseline and 1 month after contraceptive initiation. We phenotyped cervical T cells using multiparameter flow cytometry, characterized the vaginal microbiome using 16s sequencing, and determined proteomic signatures associated with Th17-like cells using mass spectrometry.
Results
Unlike the LNG implant or copper-IUD, DMPA-IM was as sociated with higher frequencies of cervical Th17-like cells within 1 month of initiation (P = .012), including a highly susceptible, activated population co-expressing CD38, CCR5, and α4β7 (P = .003). After 1 month, women using DMPA-IM also had more Th17-like cells than women using the Cu-IUD (P = .0002) or LNG implant (P = .04). Importantly, in women using DMPA-IM, proteomic signatures signifying enhanced mucosal barrier function were associated with the increased abundance of Th17-like cells. We also found that a non–Lactobacillus-dominant microbiome at baseline was associated with more Th17-like cells post–DMPA-IM (P = .03), although this did not influence barrier function.
Conclusions
Our data suggest that D MPA-IM–driven accumulation of HIV-susceptible Th17-like cells might be counteracted by their role in maintaining mucosal barrier integrity.
View on Web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου