Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2018

IJERPH, Vol. 15, Pages 616: The Epidemiology of Unintentional and Violence-Related Injury Morbidity and Mortality among Children and Adolescents in the United States

IJERPH, Vol. 15, Pages 616: The Epidemiology of Unintentional and Violence-Related Injury Morbidity and Mortality among Children and Adolescents in the United States

International Journal of Environmental Research and Public Health doi: 10.3390/ijerph15040616

Authors: Michael Ballesteros Dionne Williams Karin Mack Thomas Simon David Sleet

Injuries and violence among young people have a substantial emotional, physical, and economic toll on society. Understanding the epidemiology of this public health problem can guide prevention efforts, help identify and reduce risk factors, and promote protective factors. We examined fatal and nonfatal unintentional injuries, injuries intentionally inflicted by other (i.e., assaults and homicides) among children ages 0–19, and intentionally self-inflicted injuries (i.e., self-harm and suicides) among children ages 10–19. We accessed deaths (1999–2015) and visits to emergency departments (2001–2015) for these age groups through the Centers for Disease Control and Prevention's (CDC) Web-based Injury Statistics Query and Reporting System (WISQARS), and examined trends and differences by age, sex, race/ethnicity, rural/urban status, and injury mechanism. Almost 13,000 children and adolescents age 0–19 years died in 2015 from injury and violence compared to over 17,000 in 1999. While the overall number of deaths has decreased over time, there were increases in death rates among certain age groups for some categories of unintentional injury and for suicides. The leading causes of injury varied by age group. Our results indicate that efforts to reduce injuries to children and adolescents should consider cause, intent, age, sex, race, and regional factors to assure that prevention resources are directed at those at greatest risk.



from Enviromental via alkiviadis.1961 on Inoreader https://ift.tt/2IXlf18

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου