Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Παρασκευή 30 Μαρτίου 2018

IJERPH, Vol. 15, Pages 636: The Function of Personality in Suicidal Ideation from the Perspective of the Interpersonal-Psychological Theory of Suicide

IJERPH, Vol. 15, Pages 636: The Function of Personality in Suicidal Ideation from the Perspective of the Interpersonal-Psychological Theory of Suicide

International Journal of Environmental Research and Public Health doi: 10.3390/ijerph15040636

Authors: Marc Baertschi Alessandra Costanza Alessandra Canuto Kerstin Weber

The Interpersonal-Psychological Theory of Suicide (IPTS) has been increasingly studied over the last years, responding to the demand for a valid framework addressing suicidality. Yet, only a few studies have explored the function of personality in the IPTS and none with clinical patients. We aimed to contribute to fill this gap in investigating the relationship between personality as conceptualized by the Five-Factor Model, the IPTS constructs, and a dimensional measure of current suicidal ideation. We conducted correlation, multiple linear regression, and path analyses based on a trait-interpersonal framework in a sample of 201 individuals visiting the psychiatric emergency room of a general hospital with current suicidal ideation. Neuroticism (positively) and openness (negatively) predicted perceived burdensomeness, while neuroticism (positively) and extraversion (negatively) predicted thwarted belongingness. Higher conscientiousness and lower extraversion were both predictors of the acquired capability for suicide. However, none of the models involving path analyses with IPTS variables as mediators of the relationship between personality traits and suicidal ideation was adequately adjusted to the data. Thus, it appears that personality plays a significant albeit modest role in suicidality when considered from an IPTS perspective. As personality is frequently assessed in the clinical routine, health professionals should consider it as complementary to detect individuals at risk of or presenting suicidal ideation.



from Enviromental via alkiviadis.1961 on Inoreader https://ift.tt/2Ihmgjg

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου