Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2019

Muscle volume reconstruction from several short Magnetic Resonance Imaging sequences

Publication date: Available online 31 December 2018

Source: Journal of Biomechanics

Author(s): Robert Marzilger, Arno Schroll, Sebastian Bohm, Adamantios Arampatzis

Abstract

The gold standard to determine muscle morphological parameters is magnetic resonance imaging (MRI). To measure large muscles like the vastus lateralis (VL) in one sequence, scanners with a large field of view (FOV) and a high flux density are needed. However, large scanners are expensive and not always available. The purpose of the current study was to develop a marker-based approach to reconstruct the VL from several separate MRI sequences, acquired with a low-field MRI scanner. The VL muscle of 21 volunteers was marked at 1/3 and 2/3 of thigh length using fish oil capsules. Three consecutive MRI sequences (i.e. proximal, medial and distal part) of the thigh were captured between the markers and the muscle insertion and origin. After a manual segmentation of the VL the muscle was reconstructed using the developed approach. The muscle volume, maximal anatomical cross-sectional area and length were 715.1±93.4 cm3, 34.0±4.0 cm2 and 34.4±2.2 cm respectively. The procedure showed an average error between 0.9% and 2.2% for the reconstructed muscle volume, the averaged RMSD between the cross-sectional areas of two overlapping sequences were between 0.80±0.71 cm2 and 0.88±0.78 cm2. The proposed approach provides an appropriate accuracy for muscle volume assessment, as the estimated error for muscle volume calculation was quite small. The reconstruction quality depends mainly on the proper marker attachment and identification, as well as the spatial resolution of the image sequences. We are confident that the presented method can be used in most investigations regarding muscle morphology.



from ! Human Diseases via Alexandros G.Sfakianakis on Inoreader http://bit.ly/2SuQk0F

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου