Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τετάρτη 18 Νοεμβρίου 2020

Mutations in 3β‐hydroxysteroid‐δ8, δ7‐isomerase paradoxically benefit epidermal permeability barrier homeostasis in mice

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

Abstract

Inherited or acquired blockade of distal steps in the cholesterol synthetic pathway results in ichthyosis, due to reduced cholesterol production and/or the accumulation of toxic metabolic precursors, while inhibition of epidermal cholesterol synthesis compromises epidermal permeability barrier homeostasis. We showed here that 3β‐hydroxysteroid‐δ8, δ7‐isomerase‐deficient mice (TD), an analog for CHILD syndrome in humans, exhibited not only lower basal transepidermal water loss rates, but also accelerated permeability barrier recovery despite the lower expression levels of mRNA for epidermal differentiation marker‐related proteins and lipid synthetic enzymes. Moreover, TD mice displayed low skin surface pH, paralleled by increased expression levels of mRNA for sodium/hydrogen exchanger 1 (NHE1), and increased antimicrobial peptide expression, compared to wild type (WT) mice, which may compensate for the decreased differentiation and lipid synthesis. Additionally, in com parison with WT controls, TD mice showed a significant reduction in ear thickness following challenges with either phorbol ester or oxazolone. However, TD mice exhibited growth retardation. Together, these results demonstrate that 3β‐hydroxysteroid‐δ8, δ7‐isomerase deficiency does not compromise epidermal permeability barrier in mice, suggesting that alterations in epidermal function depend on which step of the cholesterol synthetic pathway is interrupted. But whether these findings in mice could be mirrored in humans remains to be determined.

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου