Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2021

Automation of Quantifying Axonal Loss in Patients with Peripheral Neuropathies through Deep Learning Derived Muscle Fat Fraction

xloma.fota13 shared this article with you from Inoreader

Background

Axonal loss denervates muscle, leading to an increase of fat accumulation in the muscle. Therefore, fat fraction (FF) in whole limb muscle using MRI has emerged as a monitoring biomarker for axonal loss in patients with peripheral neuropathies. In this study, we are testing whether deep learning‐based model can automate quantification of the FF in individual muscles. While individual muscle is smaller with irregular shape, manually segmented muscle MRI images have been accumulated in this lab; and make the deep learning feasible.

Purpose

To automate segmentation on muscle MRI images through deep learning for quantifying individual muscle FF in patients with peripheral neuropathies.

Study Type

Retrospective.

Subjects

24 patients and 19 healthy controls.

Field Strength/Sequences

3T; Interleaved 3D GRE.

Assessment

A 3D U‐Net model was implemented in segmenting muscle MRI images. This was enabled by leveraging a large set of manually segmented muscle MRI images. B1 + and B1 maps were used to correct image inhomogeneity. Accuracy of the automation was evaluated using Pixel Accuracy (PA), Dice Coefficient (DC) in binary masks; and Bland‐Altman and Pearson correlation by comparing FF values between manual and automated methods.

Statistical Tests

PA and DC were reported with their median value and standard deviation. Two methods were compared using the ± 95% confidence intervals (CI) of Bland‐Altman analysis and the Pearson's coefficient (r 2).

Results

DC values were from 0.83 ± 0.17 to 0.98 ± 0.02 in thigh and from 0.63 ± 0.18 to 0.96 ± 0.02 in calf muscles. For FF values, the overall ± 95% CI and r 2 were [0.49, –0.56] and 0.989 in thigh and [0.84, –0.71] and 0.971 in the calf.

Data Conclusion

Automated results well agreed with the manual results in quantifying FF for individual muscles. This method mitigates the formidable time consumption and intense labor in manual segmentations; and enables the use of individual muscle FF as outcome measures in upcoming longitudinal studies.

Level of Evidence

3

Technical Efficacy Stage

1

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου