Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 22 Ιουνίου 2021

An Integrated Management Paradigm for Skull Base Chordoma Based on Clinical and Molecular Characteristics

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

10-1055-s-0041-1730958_210041-1.jpg

J Neurol Surg B Skull Base
DOI: 10.1055/s-0041-1730958

Objective Previous work categorized skull base chordoma (SBC) into three genetic risk groups based on 1p36 and homozygous 9p21(p16) deletions, accounting for a wide variability in prognosis (A = low-risk, B = intermediate-risk, C = high-risk). However, it remains unclear how these groups could guide management. Study Design By integrating surgical outcome and adjuvant radiation (AdjXRT) information with genetic data on 152 tumors, we sought to develop an evidence-based management algorithm for SBC. Results Gross total resections (GTRs) were associated with improved progression free survival (PFS) in all genetic groups. For Group C tumors, GTR and AdjXRT independently contributed to PFS (multivariate Cox proportional hazard ratio [HR] = 0.14, p = 0.002, and HR = 0.40, p = 0.047, respectively). For Group B tumors, AdjXRT improved outcomes only when GTR was not feasible (log-rank p = 0.008), but not following GTR (log-rank p = 0.54). However, 24 of 25 Group A tumors underwent GTR, and AdjXRT for these did not confer any benefit (log-Rank p = 0.285). The high GTR rates in Group A could be explained by smaller tumor sizes (mean = 0.98cc/4.08cc/4.92cc for Group A/B/C, respectively, p = 0.031) and lack of invasiveness. Group A tumors were also more frequently diagnosed in young people (p = 0.002) as asymptomatic lesions (p = 0.001), suggesting that they could be precursors to tumors in higher risk groups. Conclusion Genotypic grouping by 1p36 and homozygous 9p21(p16) deletions can predict prognosis in SBC and guide management. GTR remains the cornerstone of SBC treatment and can be sufficient without AdjXRT in low and intermediate risk tumors. Low-risk tumors are associated with a less invasive phenotype, which makes them more amenable to GTR.
[...]

Georg Thieme Verlag KG Rüdigerstraße 14, 70469 Stuttgart, Germany

Article in Thieme eJournals:
Table of contents  |  Abs tract  |  Full text

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου