Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Δευτέρα 28 Ιουνίου 2021

Clinical Outcome After Replacement of Distal Femur/Proximal Tibia in a Heterogeneous Patient Cohort: Function Following Tumour, Trauma, and Loosening

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

In Vivo. 2021 Jul-Aug;35(4):2275-2281. doi: 10.21873/invivo.12500.

ABSTRACT

BACKGROUND: Distal femur and proximal tibia replacements as limb-salvage procedures with good outcome parameters for patients with tumours have been broadly described. However, the overall midterm outcome in a mixed, heterogeneous patient collective is still unclear.

PATIENTS AND METHODS: We retrospectively analysed 59 consecutive patients (33 for primary and 26 for revision surgery) between 1998 and 2017. Indication for implantation was tumour (n=16), periprosthetic fracture (n=14), traumatic fracture (n=14), infection (n=10), aseptic loosening (n=3), and pathological fracture (n=2). The mean follow-up duration was 3 years. Clinical functions were evaluated by Toronto Extremity Salvage Score and Knee Society Score. Knee extension and flexion force were measured.

RESULTS: The overall survival rate of arthroplasties was 59% (n=35). Major complication s were observed in 36 (61%) patients. During the follow-up period, 14 (24%) patients died. We recorded periprosthetic joint infection in 21 (36%) patients, recurrence of tumour in two (3%), and aseptic implant failure in three (5%). The mean Toronto Extremity Salvage Score was 66±33, and the mean Knee Society Score was 49±30. The mean extension force on the operated side was significantly reduced at 60° and 180° compared to the healthy side (p=0.0151 and p=0.0411, respectively).

CONCLUSION: Distal femur and proximal tibia replacements showed limited clinical function in a heterogeneous patient collective. Indication for implantation should be considered carefully.

PMID:34182506 | DOI:10.21873/invivo.12500
View on the web
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)