Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Πέμπτη 24 Ιουνίου 2021

Association of Plate Contouring With Hardware Complications Following Mandibular Reconstruction

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

Objectives/Hypothesis

Despite considerable effort being dedicated to contouring reconstruction plates, there remains limited evidence demonstrating an association between contour and reconstructive outcomes. We sought to evaluate whether optimizing mandibular reconstruction plate contouring is associated with reduced postoperative hardware complications.

Study Design

Retrospective cohort study.

Methods

A cohort study was performed with adult patients (age ≥18 years) who underwent mandibulectomy and osseous free flap reconstruction following oncologic ablation at the University Health Network in Toronto, Canada, between January 1, 2003 and December 31, 2014. Patients with computed tomography scans performed within 1 year of reconstruction were included. Computer-based three-dimensional models were generated and used to calculate the mean plate-to-bone gap (mm). The primary outcome was plate exposure. Secondary outcome included a composite of plate exposure or intraoral dehiscence. Logistic regression models were fitted for each outcome accounting for other patient and surgical characteristics associated with the primary outcome.

Results

Ninety-four patients met inclusion criteria, with a mean age of 60.4 (standard deviation [SD] 14.9). The mean follow-up time was 31.4 months (range 3–94). Reconstruction was performed with fibular (57%) and scapular free flaps (43%). In the multivariable model, small mean plate-to-bone gap (<1 mm) was independently associated with 86% reduced odds of plate exposure (odds ratio [OR] 0.12; 95% confidence interval [CI] 0.02–0.55). Mean plate-to-bone gap less than 1 mm was also independently associated with reduced odds of developing a composite of plate exposure or intraoral dehiscence (OR, 0.29; 95%CI, 0.11–0.75).

Conclusion

Optimizing plate contouring during mandibular reconstruction may decrease the development of postoperative hardware complications.

Level of Evidence

IV Laryngoscope, 2021

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου