Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Κυριακή 8 Αυγούστου 2021

Complications after 1002 endoscopic endonasal approach procedures at a single center: lessons learned, 2010-2018

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

J Neurosurg. 2021 Aug 6:1-12. doi: 10.3171/2020.11.JNS202494. Online ahead of print.

ABSTRACT

OBJECTIVE: The endoscopic endonasal approach (EEA) has evolved into a mainstay of skull base surgery over the last two decades, but publications examining the intraoperative and perioperative complications of this technique remain scarce. A prior landmark series of 800 patients reported complications during the first era of EEA (1998-2007), parallel to the development of many now-routine techniques and technologies. The authors examined a single-institution series of more than 1000 consecutive EEA neurosurgical procedures performed since 2010, to elucidate the safety and risk factors associated with surgical and postoperative complications in this modern era.

METHODS: After obtaining institutional review board approval, the authors retrospectively reviewed intraoperative and postoperative complications and their outcomes in patients who underwe nt EEA between July 2010 and June 2018 at a single institution.

RESULTS: The authors identified 1002 EEA operations that met the inclusion criteria. Pituitary adenoma was the most common pathology (n = 392 [39%]), followed by meningioma (n = 109 [11%]). No patients died intraoperatively. Two (0.2%) patients had an intraoperative carotid artery injury: 1 had no neurological sequelae, and 1 had permanent hemiplegia. Sixty-one (6.1%) cases of postoperative cerebrospinal fluid leak occurred, of which 45 occurred during the original surgical hospitalization. Transient postoperative sodium dysregulation was noted after 87 (8.7%) operations. Six (0.6%) patients were treated for meningitis, and 1 (0.1%) patient died of a fungal skull base infection. Three (0.3%) patients died of medical complications, thereby yielding a perioperative 90-day mortality rate of 0.4% (4 deaths). High-grade (Clavien-Dindo grade III-V) complications were identified after 103 (10%) EEA procedures, and multiv ariate analysis was performed to determine the associations between factors and these more serious complications. Extradural EEA was significantly associated with decreased rates of these high-grade complications (OR [95% CI] 0.323 [0.153-0.698], p = 0.0039), whereas meningioma pathology (OR [95% CI] 2.39 [1.30-4.40], p = 0.0053), expanded-approach intradural surgery (OR [95% CI] 2.54 [1.46-4.42], p = 0.0009), and chordoma pathology (OR [95% CI] 9.31 [3.87-22.4], p < 0.0001) were independently associated with significantly increased rates of high-grade complications.

CONCLUSIONS: The authors have reported a large 1002-operation cohort of EEA procedures and associated complications. Modern EEA surgery for skull base pathologies has an acceptable safety profile with low morbidity and mortality rates. Nevertheless, significant intraoperative and postoperative complications were correlated with complex intradural procedures and meningioma and chordoma pathologies.

PMID:34359021 | DOI:10.3171/2020.11.JNS202494

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου