Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Πέμπτη 5 Αυγούστου 2021

Microanatomic analyses of extratemporal facial nerve and its branches, hypoglossal nerve, sural nerve, and great auricular nerve

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

Braz J Otorhinolaryngol. 2021 Jul 20:S1808-8694(21)00129-4. doi: 10.1016/j.bjorl.2021.06.006. Online ahead of print.

ABSTRACT

OBJECTIVE: To investigate microanatomic organizations of the extratemporal facial nerve and its branches, hypoglossal nerve, sural nerve, and great auricular nerve.

METHODS: Nerve samples were dissected in 12 postmortem autopsies, and histomorphometric analyses were conducted.

RESULTS: There was no significant difference between the right and left sides of the nerve samples for the nerve area, fascicle area, number of fascicles and average number of axons. The lowest mean fascicle number was found in the hypoglossal nerve (4.9 ± 1.4) while the highest was in great auricular nerve (11.4 ± 6.8). The highest nerve area (3,182,788 ± 838,430 μm2), fascicle area (1,573,181 ± 457,331 μm2) and axon number (14,772 ± 4402) were in hypoglossal nerve (p < 0.05). The number of axon s per unit nerve area was higher in the facial nerve, truncus temporofacialis, truncus cervicofacialis and hypoglossal nerve, which are motor nerves, compared to the sural nerve and great auricular nerve, which are sensory nerves (p < 0.05). The number of axons per unit fascicle area was also higher in motor nerves than in sensory nerves (p < 0.05).

CONCLUSION: In the present study, it was observed that each nerve contained a different number of fascicles and these fascicles were different both in size and in the number of axons they contained. All these variables could be the reason why the desired outcomes cannot always be achieved in nerve reconstruction.

PMID:34348859 | DOI:10.1016/j.bjorl.2021.06.006
View on the web
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)