Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Πέμπτη 12 Αυγούστου 2021

Middle Fossa Encephaloceles Treated via the Transmastoid Approach: A Case Series and Review of the Literature

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

Oper Neurosurg (Hagerstown). 2021 Aug 12:opab276. doi: 10.1093/ons/opab276. Online ahead of print.

ABSTRACT

BACKGROUND: Middle fossa (MF) encephaloceles are rare lesions resulting from herniation through defects in the tegmen tympani or mastoideum. Underlying etiologies and clinical presentations are variable. Surgical goals include fistula obliteration, resection of nonfunctioning parenchyma, and dehiscence repair. The middle cranial fossa approach (MCFA), transmastoid approach (TMA), and combined (MCFA + TMA) approaches have been described. The minimally invasive TMA provides excellent exposure of the pathology and allows for ample working room to repair the defect.

OBJECTIVE: We present short-term follow-up results in patients treated via the TM repair at our institution.

METHODS: A retrospective review of patients with symptomatic encephaloceles treated via the TMA by our multidisciplinary team. Patient demographics, clinical presentations, intraoperative findings, repair technique, and outcomes were highlighted.

RESULTS: A total of 16 encephaloceles in 13 patients were treated. Defect etiologies included spontaneous (50.0%), secondary to chronic infection (25.0%), or cholesteatoma (18.8%). Defects were most often within the tegmen mastoideum (68.8%). Average length of surgery was 3.3 h (95% CI: 2.86-3.67) and length of stay 3.9 d (95% CI: 3.09-4.79). On short-term follow-up (average 11.5 mo), no patients experienced postoperative cerebrospinal fluid leak or recurrence. The majority of patients (83.3%) experienced confirmed improvement or stabilization of hearing.

CONCLUSION: MF encephaloceles present with various clinical manifestations and result from multiple underlying etiologies. The TMA is an alternative to craniotomy and our short-term results suggest that this approach may be utilized effectively in appropriately selected cases.

PMID:34382089 | DOI:10.1093/ons/opab276

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου