Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Πέμπτη 12 Αυγούστου 2021

Population exposure-response model of 131I in patients with benign thyroid disease

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

pubmed-meta-image.png

Eur J Pharm Sci. 2021 Oct 1;165:105942. doi: 10.1016/j.ejps.2021.105942. Epub 2021 Jul 14.

ABSTRACT

PURPOSE: The study aimed to explore the relationship of different exposure measures with 131I therapy response in patients with benign thyroid disease, estimate the variability in the response, investigate possible covariates, and discuss dosing implications of the results.

METHODS: A population exposure-response analysis was performed using nonlinear mixed-effects m odelling. Data from 95 adult patients with benign thyroid disease were analysed. Evaluated exposure parameters were: administered radioactivity dose (Aa) [MBq], total absorbed dose (ABD) [Gy], maximum of absorbed dose-rate (MXR) [Gy/h] and biologically effective dose (BED) [Gy]. The response was modelled as ordered categorical data: hyper-, eu- and hypothyroidism. The final model performance was evaluated by a visual predictive check.

RESULTS: The probability of the outcome following 131I therapy was best described by a proportional-odds model, including the log-linear model of 131I effect and the exponential model of the response-time relationship. All exposure measures were statistically significant with p<0.001, with BED and ABD being statistically better than the other two. Nevertheless, as BED resulted in the lowest AIC value, it was included in the final model. Accordingly, BED value of 289.7 Gy is associated with 80% probability of successful tr eatment outcome 12 months after 131I application in patients with median thyroid volume (32.28 mL). The target thyroid volume was a statistically significant covariate. The visual predictive check of the final model showed good model performance.

CONCLUSION: Our results imply that BED formalism could aid in therapy individualisation. The larger thyroid volume is associated with a lower probability of a successful outcome.

PMID:34273482 | DOI:10.1016/j.ejps.2021.105942
View on the web
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)